alt üst olmuş kondularda
en büyük şaşkınlığımdı çocuklar
tay yelesi kadar kısa saçları
çöl rüzgarı yemiş kızıllarım
belliki elma şekeri değmemiş dudaklarına
parçalanmış
sırılsıklam kalmış paçavraları


çocuğum
düşürme boynunu
anason yemişse
kayık sırtlarında uyuyakalmış olsada baban
filikalara kum bassalarda
sokağa atılsa da bir yarın


susma
ikliminde tutkudur yaşamak


filiz veren ekimleri taşlasarda
tomurcuğundan fırlayan papatya ol
binlercesi
onbilercesi gibi aç güneşe göğsü dik


doğ çocuğum
kireç atsalarda kefesiz yatan arkadaşlarına
yan yana koysalarda cesetlerimizi postanelere
kurşuna dizselerde en çocuğumuzu
susma oğlum
konuş
aşık olmayı çok gördükleri
sarı saçlı kardelenlerimi anlat..


bir damla gözyaşı bırakıyorum
kelebek ömrüne eş
süt kokulu teninize...



18 ekim 1994-saraybosna