40
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2850
Okunma

Farzet ki;
Güneşin ucunda bir renksin gökkuşağında
Bir ucun vadide
Uzanmışsın ırmaktan ırmağa
Suları topluyorsun
Umrunda değil göğün mavisi
Havanın nemi, bulutun sisi
Sen zaten sularda yaşıyorsun ...
Farzet ki;
Bir afacan çocuksun ana kucağında
Dudağın memede
Kurulmuşsun kucaktan kucağa
Sevgiyle büyüyorsun
Sana ne hayatın girdisi çıktısı
Bir hasrette nefes almak sancısı?
Sen zaten havalarda yaşıyorsun ...
Farzet ki;
Rengarenk bir çiçeksin dağ yamacında
Çiy düşmüş belki de
Kırkikindi yağmurlarından kirpiklerine
Arada bir ağlıyorsun
Bir saksıya düşmek, çiçekçide konuk olmak
Hiç farketmiyor! Her yer sana yaşamak
Sen zaten yüreğimde yaşıyorsun ...
Farzet ki;
Ben ölmekteyim bir çocuk ağladığında
Tükenen sevgide
Hapsolup cehennemin yamaçlarına
Yandığımı biliyorsun
Sanki bir Zebani gıdıklamış gibi ayağını
Gülerken farketmiyorsun yaşadığını ...
Sen her imkansıza kader diyorsun ...
...
Toynak