Yoktu bir bayram sabahı bile
Sıcak uykunuz
Horoz ötümünde
Daha gün ağarmadan ayaktaydınız
Kendi içinde büyürmüş şehir her gece
Sabah beşte başlar ilk vardiyanız
Kaç sokak
Kaç park süpürdünüz ...



Potininde saç tarayan kopuk delikanlılar
Kehribar tespihli
Kodaman adamlar
Fabrikadaki işçi
Fırındaki hamurcu
Hapse düşen
Köşke çıkan
O, sen, ben, hepimiz
Biz tükettik, siz süpürdünüz …



Bir alacakaranlıkta
Kaç kedi çığlığı korkuttu sizi
Topladığınız çöplerde
Süpürdüğünüz sokaklarda
Hangi ölümcül hastanın
Kan bulaşmış tükürüğünde
Neler neler çektiniz
En kirliyi
En pis olanı
Bıkmadan yıllarca süpürdünüz …



Gözleriniz benden güzeldi belki
Çoğumuzdan zekiydiniz
Hangi kadere yenildiniz bilinmez
Yüreğinizdeki sevgi
İçinizdeki varlık
Kim bilir yüreğimizden ne çok zengindi…
Yıllarca
Bir attık siz topladınız …



Elleriniz babamın nasırlı ellerine
Yüreğiniz kardeşime ne çok benzer
Neler attık bizle çöplüğe
Neler kaybettik
Süpürürken sokakları
Bizden nelere rastladınız acaba?
Neler buldunuz bizden …
Sorsam;
Gençliğime rastlamadığınızı söylersiniz
İyi bakın duvar diplerine
Çöp kutularına
Belki eskimiş yıllardan
Benden bir şeyler bulursunuz …



Öperim o çileli ellerinizden
Selamlaşırken
Güven parkta
Havuz başında
Başınızı öne eğmeyin ne olur …
Bu takım elbise
Bu kravat benim değil.
Yetim kalmış kardeşlerini
Ve altı çocuğunu okutmak için
Otuz yıl çay işçiliği yapmış
Elleri nasırlı bir babanın çocuğuyum ben …
Yüreğimi bilseniz şaşarsınız …



Yıllarca biz kirlettik siz süpürdünüz
Bir de vicdanları yıkasanız olmaz mı
Olmaz mı çöpçü kardeşler …



...



Toynak