7
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1601
Okunma

Şu yazdığım yazı kaç kere karalandı...
Anla ki söylediğin sözlerle kalbim ne kadar yara aldı...
Oysa bilirdin beni, çok iyi ifade ederdim kendimi.
Şimdi getiremiyorum bir araya kelimeleri,
Cümlelerim çaresiz kaldı...
Her şey ufakken mi güzeldi ya da büyüdükçe güzellikler mi ufaldı....
Bir varmış bir yokmuş diye başlayan masallar, uyuturken masum yüzlerimizi,
Şimdiki masallar neden uyutmaz bizi geceleri?
Masallar mı yitirdi masumiyetini, yada bizler mi bitirdik iyi niyeti..
Bildiğimiz, dinlediğimiz masallar aynıydı,
Senin kahramanın benimde kahramanımdı...
Gece olunca, karanlık çökünce,
Yatağa tek girince,
Korktuğun ve korktuğum masaldaki canavardı...
Şimdi kim salıverdi masaldaki canavarı üzerimize?
Kim bizi, birbirimize küstürüp de ağlattı böyle?
Biliyorum çok seviyorsun hala beni.
Ama farklı masallarda buldun kendi yerini...
Oysa biz hala aynı masaldayız...
Aldanma sen masaldaki fareli köye, kaval çalana...
Aldanma sen uzun burunlu pinokya’ya...
Aldanma sen , kurt var diye yaygara koparan çobana...
Aldanma sonu kötü biten o masallara...
Aldanma!!
___________o___________
Masaldanda olsa yanımdan bir an bile gitme...
Korkarım, karanlık gece,
Gitme,
Ne olur gitme!!
E.D