Sevgili kardeşim;
Ben senin bu şiirini çok beğendim... Hesapsızca bir feveran, bir nida bir hasbihaldi aslında... Döndüm döndüm okudum, ikilemin en şiddetlisini bir kalemin ucunda derdest edişin mükemmeldi... Yani şiir harikaydı; ama özüne gelirsek:
İki gözüm; bu şiir Berzah kokuyor! Bu şiirden isyanın en şedidi ve en gizlisi sızıyor... Daha "Neyi unuttım ki?" dediğin andan itibaren ruhani bir acı damlıyor bu şiirden... Bir adını sabırdan almışsın tevekkülden, diğerini muştulanmış da salıverilmişlikten... Sen sunulmuşsun, arz edilmişsin acının kucağına ve sakın ola ki bunu ceza sanmayasın... Bilir misin, en kavi olanından bir acı getirseler ödül diye alırım ben!
Sevgili kardeşim; ölebilmek için önce "olmak" gerekir, olabilmek için önce "bilmek" gerekir, bilince feleğinin adı "aşk" olur ve maşuka meyyal olunca "öyle bir yanarsın ki, adına acı derler de sen onu can suyu diye gözlerinden damarlarına şırınga edersin"... Yangın olur adın, meczup olur, Behlül olur adın Rumi olur, Emre olur adın ve yüreğin maşukunun yüreğine değer.... En nihayetinde Mürsel olur adın, bir yüceliğin peşine salıverirler seni... Ben öyle sanıyorum ki sen ödülünü almışsın arkadaş... Hiç bir dava şahitsiz kazanılmaz. Hele Mevlana'nın dediği gibi aşk davasının şahidi acıdır ve sen onsuz kazanamazsın... Ne mutlu, acı senin şahidin olmuş ve bizler de acının senin şahidin oluşuna şehadet edellerdeniz... Ben derim ki, tut elinden acının; suyuna karışınca dökme o suyu, yudumla... Her canın yanışında gül ki her gülüşün bir "gül" olup Berzah'a ulaşsın.. Melekler de şehadet etsin senin acıyla hemhal olduğuna...
Allah'ın şanslı kulu! Yüreğin kavi olsun...
Sohbetine can koyanların pervaneliğinde yüzesin...
Ufkuna alaca karanlık düştüğünde güneş tutsun ellerini, ay damlasın gözlerine...
Sevgilerimle kal...


şahin kabakuş tarafından 4/14/2009 11:13:00 PM zamanında düzenlenmiştir.