Gülşen’e

Şampanya renkli yapraklar yere düşünce
Ağaçları çıldırtan yalnızlığa bıraktı mevsim

I.
Diz çöktüm
Boynumu önüne hükümsüz koydum cellat
Efsunlu ve kanlı kılıcınla sula toprağı

Çünkü dokunacaktım
Tohum atacaktım haram tarlalara

Şeytan böyle istemişti

Kızgın mısın mavi elbiseli kadın
Bilsen arafta kaldığımı

Ağladım yoktun sen
Ağladım

II.

Dalga kıranlar kırdı boynumu
Damla olup düşmeden abis karanlığıma yakamozlar

Kanatlarında derviş kuvvetiyle uçuyordum çavuş kuşunun
Bulutlar iklim değişikliğiyle getirdi seni

Sırt üstü yatan bir kadın
Ardımı döndüm suskunluğuna
Sulamadım kurumuş tenini ahududunun
Sağımda buldum düşünürken seni
Yalnızlığına yatırdım

Hayalimde üstündeydim bulutunun
Yıldırımların kopacağına emindim

Girseydim çığlığın kulaklarımda yankılanırdı
Arzun göğe yükselirdi
Bir elmaşekeri gibi tadardın

Erirdi katı vücudun güneşin dokunduğu buz nasıl eriyorsa
Su olurdun, çağlayan olurdun, coşardın

Bakma bana öyle gizliden gizliye
Annemin yetiştirdiği saf çocuğum
Sen lamantini
Açıverseydin sineni, çağırsaydın sinene
Gelirdim bir dilim ekmeğe nasıl gidiyorsa veletler
Gelirdim

........... pişmanım……….
Keşkelerim…………………
Bin bir tane………………..
…………Şimdi …………….

Sana bir canan borcum var
Hadi bana evet de!