Avazını salsan sonsuz semaya,
Dalgalanıp deniz vurur kayaya,
Veda etmek istemezsen dünyaya,
At ölür sonunda , kalırsın yaya.

Kara gecelerin saçından asıl,
Gelir elbet beklediğin son fasıl,
Gerildi, kopacak kasıl ha kasıl !
Senin gerçeğinde yer yok riyaya.

Annem uzaklarda, bele sen beni,
Sana açtım sırrım, bilesen beni,
Şimdi elek elek, elesen beni,
Sonra birer birer döksen sayıya...

Sıfır mı çıkarım, sence kaç eder,
Satılır mı pazarlarda bu keder ?
Elbet öleceğiz bir gün mukadder,
Sokarlar bizi de kaç renk boyaya...

Boyanmayı ar bellemem sevdiğim,
Gece, gündüz sensin benim giydiğim,
Yıllar önce neydi sana dediğim ?
Çınlasın kulağın ! Dalda rüyaya...

Kapındayım işte, ben gittim sanma,
Her şey dede, n`olur sakın kınama,
Bilirsin sendendir, bende ki yanma,
Beceremesek de, sevdik de güya.

Bir rüya bitince başlar öteki,
Saymakla biter mi onca pösteki,
Sen bir dersin ama, anlarlar iki,
Dayarlar böğrüne ağır bir kaya!



Hayrettin YAZICI