2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
768
Okunma
Hayat ağacının;
hangi dalında takılı kaldı
uçutmalarımız
kimbilir hangi çiçeğinde
takılı kaldı
bez bebeklerimiz.
Hayat ağacının;
dallarına tutunduk
kurtulunca uçurtmalarımız ellerimizden
elimizde kalın kitap
ve defterler,
kimbilir hangi çiçeğinde
bez bebeklerimizi unuturken
gelin tacı taktık kafamıza
kendi bebeğimizi
aldık kucağımıza.
Zaman geldi;
meyvelerini topladık hayat ağacının
kimimiz tatlısını tadarken
kimimiz ekşisiyle yetindik.
Kimimiz hep dayandık
hayat ağacına
yeni şeyler yaşadık
ömür boyunca
aniden solunca yaprakları
kurunca dalları
nefes almaz oldu hayat ağacımız
tükendik birer birer
elbette ki bu ömür
böyle biter.
Cevap Yaz