YERÇEKİMİ
Hastane çıkışı işe giderken
Cadde de önümden yürüyen biri
Esmer, kısa, tıknaz agelli idi
Okkalı bir balgam yere fırlattı

Omzuna dokundum“ne yaptın” dedim
“Ne oldu ki abe ne yaptım ki ben ”
“Bak yere tükürdün, yeri kirlettin”
Yürüyüp oradan ben ilerledim

Daha beş on adım gitmeden öte
Omzuma dokunan elle irkildim
Döndüm ki geriye benim adamım
Ve dava bitmemiş çok içerlemiş

Ayaküstü sohbet yolda yürürken
İşareti elle göğe bakarak
“Tükürsem havaya yere düşecek
Sen söyle abe, ben nere tükürem”

Bu sözlerden sonra sohbet bitmişti
Yollarımız ayrı yola gitmiştik
Yürürken düşündüm haklıydı adam
Haksız yaratmıştı lakin yaradan

Newton bulmuş idi yer çekimini
İlhamı dalından düşen elmaydı
Oysa benim adam daha zekiydi
‘Yukarı tükürse, aşağı düşer’ bilirdi

Newton’dan evvel gelseydi eğer
Keşfederdi yer çekimini bizimki meğer
Dünyanın yegâne o gerçeğini
Erken tevellütle o keşif ederdi