Düşe kalka gidiyoruz,
Bilmediğimiz sokaklarda.
Dün gece yine sen vardın,
Aklımın en kuytu köşesinde,
Anlatım kendime ayrılığımızın kaç yıl olduğunu.
Ama yinede inanmak istemedim senin yokluğuna.

Bağlandım yol kervanında,
Yolcuların sürüsüne,gidiyorum.
Asırlık aşklarda bitermiş.
Bir gün ansızın bir yol kenarında
Bitirdik sevgilerin geçtiği güzel yıları.
Ardında yalnızlık sınırlarında,
Mutluluk kapılarına kilitlendik.

Gidişimizin son safasında kayboldul,
Bir sitem daha başladı gidişimizde.
Yollar asırlık yalnızlıksa HAZIRIM,
Tek başıma gitmeye.
Anlasakta içimizin kor gibi yandığını.
Geç kaldık kavuşmak girdabına.
Yolcu yolunda,ben senin uğrunda ölüp giderim...

Ölümse gitmek hep ölürüm,
Ardın sıra beklemek yok dönüşün.
Hangi tarafa dönsem...
Yollar yalnızlığımın içine girer.
Karanlık köşelerde mahşer sesleri,
Acımasız katliam var içimizde.
Hep aynı masalların kahramanlarıyız,yalnızlık.

Dönsek geriye bekleyen yok ki,
Trenle durmaz ineceğimiz istasyonda.
Ömrümüzü sadaka da versek
Dilenci yolların sevdasına.
Kayıbım adına hayatım diye bilirim.
Ve kaybetiklerim sonsuz...
Ben kaybetmeye devam ederken,
Sanma aşkım sen kazanıyorsun,
Dön bak aynadaki yüzüne.
Sen kazanmışa benziyormusun

Her insanın bir yolculuğu vardır ama kimse bilemez...