37
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1700
Okunma
bir beyaz kuşun kanatlarına asılıp
alıp başımı gitsem/bilinmeyen diyarlara
önümde, uçsuz bucaksız yeşil vadi
uçurtmam gökkuşağından
salıncağım olsa, binbir çiçek dalından
Ahh ! beni durmadan çağıran hüzün
işte, yine geçiyorum
o ince sırça köprüden
Efendim hüznün tâlimatlarıyla
kalbimin üzerinde oturan
yaslı anılar yüküm
yok saymaz seni pusuda bekleyen ölüm
şâha kalkıyor
dörtnala koşuyor atlar
gücünden öte zorlanıyorlar
ayaklarında beliren kurşun gölgesi
vâde tamam !
zamanın merhametsiz kucağından düşüyorum
umarsız yenilgi
mağlûp ünvan
bu gidişle ne zaman kendim olacağım
hiç belli...!
Hâdiye Kaptan