Saatler kurulu düzene alışmış
Birbir işliyor şimdi
Gözlerim uzaklara takılıp kalmışken,
Bu yürek farkında olmadan hep sana ait kalmış.

Hüzün yaprakları değiyor omzuma
Şimdi birkez daha yalnızlık kapıda
Sözlerim beni yoruyor
Bu aşk içimde hapsolmuşken,
Dalgalar beni vuruyor.

Zaman geçmişin horlandığı anları anımsatıyor
Geleceğe isyan,umuda tövbekârlık varken,
Hızlıca uçup gidiyor sevgiler
Hızlıca ağlıyor dünden ayrı bugünler

Ve sen çoktan ellere karışmışsın
Bir umuttu sanki,yanımdaydın
Hani sanki elimi uzatsam,
Bir umut,sende tutacaktın

Saatler yorgun hasretliğime alıştı
Yüreğim ağlamaktan vazgeçti
Gerçekliğinle kabul etti seni
Kendini seni böyle sevmeye adamışken,
Son bir kez daha hırpaladı
Kızma ama;
Bu son,ömrüme kattığın son anlamın oldu
Bir daha bu şekilde,
Ölümüne;
Bende kalamayacaksın!

Gözlerim seni dost eyledi
Kalbim ağlamaklıydı,buruk bir tebessüme karıştı
Sevdiği günlere uzaktan baktı
Saatlerin tik tak ettiği,
Gönlümün buz kestiği,
Seni ölesiye sevmekten alıkonulduğum bir dönemdeyim

Ne olur AFFET BENİ...
Ve ne olur MUTLU OL,
MUTLU OLABİLMEM İÇİN...

Dilara AKSOY