...
aşk adında bir ihtimal fişleniyor gözlerinden
açık renkli bir mürekkep lekesinde
zorunlu bir yalnızlığı paylaşır gibi
ağulu sözcüklerin kaderidir oysa
iliştirilmiş ihanet dipçikleri

anlamaya çeyrek kala
sırtımı dönüyorum güneşe
küskün bulutlar dağılıyor
martı sesleri hangi makamda ağlar bilinmez ama
günlerden pazartesi
öleyazmanın arifesi

bir aşk’la sarmaş dolaş muhabbet
tellalı istirahat de
cigarayı ot kıvamında tellendiriyordu
seçemedim… hangisiydi gözlerin
sözlerindi biliyorum
koyuluğu zifiri bir felsefe tadında içtiğim

bir ince feyk süzülüyor dudaklarımdan
ağlamaya müsait ruhum
aldanmaya müsait kimliğimle çıkıyor yola
oysa felekmiş aslında
kalan çemberin dışında...

...şimdi cinnetine tütsüler yakan bu feyk, bir gün elbet kına da yakacaktır...zira başka türlü düğün olmaz...

::)))

sevgimle şair...