Kimse sütten çıkmış ak kaşık değil,
İhanet etmeyi bilmemeliydin.
Gururun O nura yaklaşık değil,
Adını kalbimden silmemeliydin.

Gayemiz mukaddes ilahi din’di,
İftira içine nasılda sindi?
Gerçek belli oldu maskeler indi,
Ağlanacak hâle gülmemeliydin.

O kutsal limandan çıktık ikimiz,
Denizler kabardı, arttı tipimiz,
Alabora olduk koptu ipimiz,
Gönül gemisini delmemeliydin.

Dostluk kısa sürdü dolmadan senen
Erciyes’i aştı kibirli enen,
Nezaket gösterip durmadı çenen,
Nefsinle şeytana ilmemeliydin.

Diline dolanmış “Lâ havle vela…”
Teorik bilgelik başına bela,
Ölsen de başında verilmez salâ,
İntihar ederek ölmemeliydin.

Bu insan şahsına tuzak mı kurdu?
Seni yoktan sayıp uzak mı durdu?
Etini acıtıp, yürek mi burdu?
Ayak oyununa gelmemeliydin.

Tarlan çoraklaşmış vermedi hasat,
Bulanık havana neylesin rasat,
Bir elinde bıçak birinde masat,
Yaralı kalbimi dilmemeliydin.

05.04.2009…Mustafa YARALI