İlim hikmet nerde varsa/Soranlara sevdalıyız/
Bu yitiği Çin’de olsa/Bulanlara sevdalıyız.

Dost kapısı çalanları/Sözümüzden öz anlar’ı/
İnsan olup insanları/Duyanlara sevdalıyız.

Zehire bal karıştıran/ Aşkı aşkla yarıştıran/
Küs olanı barıuştıran/ Yalanlara sevdalıyız.

Sevgi dolu kalbe ne gam/Kemal bulur kalır mı ham/
Adam gibi gerçek adam/Olanlara sevdalıyız.

Kollarımız dost kolunda/Kâh sağında kâh solunda/
Bizi her dem Hak yolunda/Yoranlara sevdalıyız.

Bülbül olup yanımıza/Muhabbetle canımıza/
Gül diyerek çalımıza/Konanlara sevdalıyız.

Vatandaşlık ödevini/Devlet için görevini/
İnsanlığın gereğini/sunanlara sevdalıyız.

Hak yolunda gide gide/Biat edip Muhammed’e/
Emrini taç ede ede/Uyanlara sevdalıyız.

Vurgun yedikce felekten/ Öte geçerek melek’ten/
Vatan aşkıyla yürekten/Yananlara sevdalıyız.

Taraflıktan, yandan geçip/Farkı farktan, hakça seçip/
Hak hukukdan bade içip/ Kananlara sevdalıyız.

Nerden gelip gittiğini/Neler olup bittiğini/
İpi kimin çektiğini/Ananlara sevdalıyız.

Güzel bakıp güzel gören/ İncitmeden alıp veren/
Can postunu dosta seren/Yaranlara sevdalıyız

Doğrultarak yönümüzü/Bayram edip ömrümüzü/
Birkaç sözle gönlümüzü/Alanlara sevdalıyız.

Yolup ayrık otlarını/Şah’a sürüp atlarını/
İçindeki putlarını/Kıranlara sevdalıyız.

Yolu yaman bile bile/Hicret edip gülden güle/
Namazını miraç ile/Kılanlara sevdalıyız.

Kim ererse gül çağına/Bülbülünü dost bağına/
Anka’sını Kaf dağına/Salanlara sevdalıyız.

Zikrin fikrin âlâsına/Sözden özün manasına/
İlmi ledün deryasına/Dalanlara sevdalıyız.

Umutsuzun umudunda/Hudutsuzluk hududunda/
Her an Hakkın Şuhut’unda/Kalanlara sevdalıyız.

Yaralıyız dilimizden/Ne gelir ki elimizden/
Bizim gönül telimizden/Çalanlara sevdalıyız.

10.01.2000 Mustafa Yaralı