3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1238
Okunma
...Ve sen…
Dört duvarın orta yerinde
Parmaklıklara sitem ederken
Kanatları ağrırdı kuşların.
Gülen yüzünün acısı,
Çığlığa sarardı seslerini.
Ağır bir sülfür dolardı,
Genzime, gidişinle…
...Ki sen…
İyi bilirdin ölmeden gömülmeyi
Kendi ellerinle bir mezarda büyümeyi
Öğretirdin baharlara
Yaşamayı bir de…
Kendin için değilse bile
Sevdiklerine sözündü.
Sürürdün cenazeni
Savruk bedeninde…
Öyle ya sen…
Pek severdin sevindirmeyi
İnadına keder sürsen de yüzümüze…
..........ÜRGÜP