4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
978
Okunma
Hep soruyorum kendime;
beni böyle
bırakıp gitmeni
afedebilecek miyim?
Sen bırakıp gittin
oysa ben yersiz, yurtsuz
hep gezdim
sığınacak bir yer
kuşlar gibi
çalı, çırpıdan yapılmış
bir yuva aradım
rüzgarın esipte dağıtmayacağı
bir kuş yuvası.
Her rüzgar esişinde
her yağmurda, her karda
yuvadan düştüm
kırıldı kanadım, kolum
ben anladım ki
çok çileli bir kulum.
Yıllar boyu kendi kendime
sordum
bir gün seninle kesişirse
yolum
beni affet desen de
affedebilecek miyim?
Tanrı katında günahkar
bir kulsun
tanrına yalvar seni
iyilikler yoluna dualarını
kabul ederek koysun
ben senin için kimim
beni affet desen de
affedebilecek miyim?