Bizim bu sevdamız bitmişti çoktan
Sinemi delice yakışın yok mu
Duruşun,gülüşün samimi içten
Koluma,kolunu takışın yok mu

Oysa ben o anda esip gitmiştim
Ardıma bakmadan basıp gitmiştim
Acı sözlerine küsüp gitmiştim
Ardımdan o masum bakışın yok mu

Seninle sevdim ben tüm bulutları
Seninle aldım ben güzel tatları
Hele,hele her gün akşam üstleri
Şu köşe başından çıkışın yok mu

Sabâ yelleriyle sevdayı derip
Sessizce yaklaşıp sımsıkı sarıp
Gözlerime bakıp bir buse verip
Dizimin dibine çöküşün yok mu

Kapıdan girerken gülümseyerek
Gelip de yanıma kahve koyarak
En kızgın anımda canım diyerek
Bir şafak misali söküşün yok mu

Bir birine muhtaç gözle kaş gibi
Süzülüp gelirsin bazen kuş gibi
İşinin ustası bir nakkaş gibi
Sevdanı kalbime döküşün yok mu

Nasıl süzülürsün bir suna gibi
Gönlümün sultanı bir ana gibi
Hâkka sevdalanan Mevlana gibi
Bazen de kahrımı çekişin yok mu

Ayrılığı böyle bende tadarken
Sarılıp da bana veda ederken
Birkaç günlüğüne bazen giderken
Hani o elimi sıkışın yok mu

Lüzumsuz biter mi sendeki sevda
Kadın bir çiçektir bilirsin evde
Geçtin mi kaldın mı sen bu sınavda
Sevda çiçekleri ekişin yok mu

Sadık Dağdeviren
Aşık Lüzumsuz