Bir nehir kenarındayım
Yanımda bir söğüt ağacı
Dizlerimi kırıp çöküyorum
Suyun üstünde yüzümün aksı...

Ne kadar kirlenmişim
Hangi suya atmalı bu sıfatı;
Eee şimdi kaderemi kızmalı
Yoksa çamurda koşmamalımıydı?

Eğer içine dalmışsam birkez
Kim çekip çıkaracaktı seni
Girerken bu yola
Bilmiyormuydum başına gelecekleri?

Kendime kızıyorum şimdi
Her geçmiş günün lekelerini
Yüzümde gördükçe
Gelecek sende bırakacaksın izlerini...

Bu yolu ben seçmedimki
Sizler değilmiydiniz benim dengemi bozan
Şimdi kızanlar var biliyorum
Ama yok yüzümü yıkayan...

Söğüt hey dalları sarkık söğüt
Bende eğildim hayatım boyunca
Tek suçum admızın benzememesimiydi
Sen eğildikçe güzelken
Neden ben eğildikçe herkes beni ezdi?

Nehir yansıt iyice içime lekelerimi
Herbirinde bir anlam var onların
Yıkamak istemiyorum artık
Beni dünya kirletti,dönmek istemedim zaten
Yüzümde hala yediğim lafların NEFES’i......