5
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1092
Okunma
Baharda açarken kul olma kula;
Goncanı ararsın güze varınca.
İhtiras iftira döndürür pula;
Daha bakamazsın yüze varınca.
Âşıklar bağının açınca gülü,
Dertli dertli öter garip bülbülü.
Dostluk ateşinin dumanı külü;
Aşk ile söylenir söze varınca.
Ehli irfanlardan gelir ferimiz,
İnsan sevdasında tüter serimiz.
Vahdeti vücuttur mezar yerimiz;
Toprakta buluşur öze varınca.
Akla sığmayanı bizler anmayız,
Hak’tan olmayanı içip kanmayız.
Dört tarafı ateş olsa yanmayız;
Yüzde güller açar köze varınca.
Feyzi’yim gam ile gönül yaslanır,
Cehaletten gelen altın paslanır.
Bir can ki canana candan yaslanır;
Bırakmaz elini düze varınca.
31 Mart 09 / Ank.
Vahdeti Vücut: (Varlık Birliği) Tasavvufta
Yartanla yaratılanın aynı özden gelmesi.
Şiirin sahibi
Cevap Yaz