bir eski türkü çoğaltacak özlemleri,
aşk kirlenirken zamane gençlerinin dilinde,
beyaz bir çocuk doğacak her şeye rağmen,
müjde verecek umutları,
.......uğur böceği............







belki erdemli bir duruştu,
insan olmanın sırrı...
tutunmuşken aşkına,
aralamak güvensizlik kapılarını,
"erkeğin aşkı korkaklıktır,
kahramanlık değil..." derler...
inanmıyorum !
bu sözleri kulaklarıma yasakladım..
ben sadece seni duymak istiyorum,
bir de..
yağmurun sesini.....












//verile, verile yıpranmış cevapların güncesinde,
sorgulanmaktan solan şairim şimdi,
ki beni bir tek sen anladın..//










yokluğun kemirsede beni,
daha ilk soluğunda es verdiğim adamdın...
tükenme ihtimali olmayandın,
özlem kokandın..
sevda kokandın..








deniz aşırı ülkelerin ,
soldu gökkuşağı rengi...
sırlarını döktü aynalar,
durulmaz bu şehirde belki...
ansızın eskidi notalar,
öyle renksiz....
öyle tek düze,
öyle dilsiz ki sevişmeleri...

şimdi......,,






//tam varacakken aşka duraklıyorum...
sen kimdin ?
adın neydi ?
ezberimden siliyorum...//