/aslına bakarsan,
yazmasam da olur ...
yüzüm tanınmayacak durumda
ama
sana aşkım aynı.../



hızla soğurken tenim,
ayaz balkonunda şehrin,
saçlarım ve gözlerim aynı...



kışın tam ortasında kor düşer yüreğime
kora kırmızı bir gül
kurumuş yaprakları hicran...
sahipsiz dudak izleri sıkışan göğsümde
gökyüzü ve deniz yüklü bakışlarım aynı...




kırlangıçlar nasiplenirken bahardan
adı sen olan hayatım ,rastgele bir gölgede...
mavi bir şarkı mırıldanır dilim
gülme hakkımı kullanıp
ateşle söyleşirim...
kuralları ihlal edip,
güneşe kafa tutmam aynı...




şair dilinde mahpus sevdam
prangalara rağmen
alıngan alkol gecelerinde
yol alır aşkına doğru...
göğsümde intihar çiçekleri,
yoksul bir aşığın iççekişi gibi,
aşksız ve sensizim yine...



yağmaktayken yağmur,
gül günleri dökülür sana gelen yollara...
inan büyüdüm !
ama,
göçmen turnaların kanatlarına sığınışım aynı...



hercai lacivertte söylerim hep şarkını
dilsiz bir ağıt gibi sevdan !
düşlerin yasak olduğu gecelerde
inan,
inan,
sana olan aşkım hiç değişmez....
..............................aynı...
..............................aynı...





her zaman ki gibi,
şiirimin yürek sesi
BİRSU CANYOL’A
teşekkürler


Nebile Aydın