kör karanlıklara savuruyorum ağız dolusu küfürlerimi
canımı acıtıyor yokluğun!
giderken ayak izlerin kalıyor yüreğimde
damarlarımda dolaşan sensizlikle boğuluyorum...




belâya bulaşmak istiyorum en delice yanımla
sensizliğin senfonisi yankılanırken duvarlarımda





rüzgârlarla savrulsa bedenim narince
güzde düşen hüzün yaprağı gibi kırılmadan yerlerde
benden kalanlarımı toplar mısın?...
boşluğa düşmese adımlarım sana gelmeyi istediğim anlarda
sonra mı?...
çaresizliğe takılıp düşüyorum en çocukça yanımla...





avaz avaz bağırmak isterken susturmak harfleri ne zormuş
sensizliğe yazılıyor şiirler daha bu ilk gün oysa
uçsuz bucaksız bir sessizlik yapışırken yakama
hüznün esaretine mi gebe olacak her gece...




şimdi mi?...
özlem çiçekleri ekiyorum yüreğime
kokla!...
uçurumun diplerinde olsam da bul beni ama
koparma!...







Aşk en çok bize yakışıyor bilmelisin!...sen olmasan kırılır düşerim, özlem çiçeğiyim....