Ansızın gelirsin aklıma birden,
Durur düşünürüm seni aniden..
Sensizlik gecelerime işledi,
Saatlerce geçersin gözlerimin önünden…
Gecenin bir yarısında,
Sokak lambasının altında,
Kaldırım taşlarının üzerinde,
Zamanları saydım hep,
Sensiz geçen o anları,
Gözlerime arkadaş çerçevesinde baktığın dakikaları,
Güler yüzünü, gamzeli yanaklarını geçirdim düşlerimden…
Bilir misin?
Adımlarımı her attığımda,
Yürüdüğüm her o anda,
En zifiri karanlıklarda,
Kendi kendine konuşmanın manasını..
Hissettin mi hiç?
Seninle konuşurken gözlerine başka türlü baktığımı,
Sevgimin sıcaklığını,
Bendeki sana olan görünmez aşkı…
Pişmanlık her dakika vurdu beni,
Yanındayken söyleyemediğim tüm o her şeyi,
Sensizken o kadar kolay söyleyebiliyorum ki !
Seninleyken cesareti bulup söylesem bile,
Arkadaş olarak baktığım o gözlere ihanet edemem ki !
Düşüncelerim alt üst oluyor birden,
Ne diyeceğimi, ne düşüneceğimi bilmez oluyorum bazen…
Sonra birden rüzgâr yüzüme üflemeye başlıyor,
Öyle güzel esiyor ki!
Uzaktan çok uzaktan sesi yükseliyor..
Bedenimde hissediyorum o an…
Sanki bana bir şeyler anlatmak istiyor,
Önceki sessizliği bozup,
Beni kendine mahkûm etmeye başlıyor…
Bırakıveriyorum kendimi sonra,
Onun kollarına atılıyorum..
Havanın nefesini değiştirdiğini hissediyorum.
Bir an duraksıyorum yerimde,
Kafam öyle karışık ki..
Yürüyemez oldum her halimle…
Sonra bir kaldırım taşına oturuyorum,
İki elimin arasına başımı koyup gözlerimi kapadığımda,
Yaşadığım her şeyi düşüncelerimden geçirmeye başlıyorum…
Biliyor musun?
Yaşadığım her anın içinde hep seni görüyorum,
Hoş konuşmalarını,
Tatlı tatlı bakmalarını,
O gülümsemelerini….
Sonra birden bende gülümsüyorum seninle birlikte..
Bilmeni öyle çok istiyorum ki!
Bazen,
Keşke arkadaş olarak tanışmasaydık diye düşünüyorum,
Başka ortamlarda ve başka şartlarda..
Keşke sen beni,ben seni hiç bilmeseydik !!
Tanımasaydık birbirimizi hiç..!!
Sonra birden bir olay anında karşıma çıksaydın,
O anı nelerimi vermezdim bir bilsen!
Ah! bu bendeki düşüncelerimi bir okuyabilsen..
Belki o zaman sana rahat anlatabilirdim..
Ama olmuyor,yapamıyorum..
Anlatamıyorum bu bendeki seni!
Hayalinle konuşmak o kadar kolay ki..!
Şuan uyuyorsundur..
Tatlı rüyaların eşiğinde kalıyorsundur…
Bir bilsen ben şuan ne haldeyim,
Hangi dertlerin içindeyim,
Bir bilsen keşke…!!!
Kendimi toparlıyor, ayağa kalkıyorum sonra,
Aynı yöndeki yürümeme devam ediyorum.
Ağlasam,
Dökülen yaşları rüzgâr alıp götürür mü yanaklarına?
Okşar mı az da olsa sevgi merceğinde…?
İzin verir misin ey sevdiğim dokunmasına ..!!??
Gün doğmasına az kala,
Sokak sessizliğinden alıyor kendini..
Tan yerinin doğuşunu beraber izlemeyi,
Sana dokunmayı,
Gözlerine saatlerce bakmayı,
Yanındayken zamanın hiç bitmemesini,
Öyle çok istiyorum ki !!!
Ama bazen boş ver rüzgâr diyorum kendi kendime…
Ve onun bunları hiç bilmemesi iyi olur.!!
Zaten aşk ta budur…!!!
Şunu bil ki ey sevdiğim !!
Ben sende bir arkadaş olarak kalsam bile,
Sen bende İMKANSIZIM olarak kalacaksın !!!
HOŞÇA KAL GÜZELLERİ GÜZELİ…!! Tatlı rüyalar…!!!

RÜZGÂR..