Dışarıda büyük bir hengame…
Savaş var savaş.
En acımasızından
Sevgisizliğin demir parmaklıklarla örüldüğü…
Diken diken battığı acının
Kapıyorum kapıyı.
Ne yapılabilir hiç bilemiyorum.
Kaçmalı…
Başka diyarlara, başka yerlere.
İçimde bir kuşku var.
Bu kaçışla alakalı.
Nereye gideceksin?
Belli bir yer yok.
Dönüyorum.
Umutlu muyum, hayır.
Ama bahçem var.
Kendime ait.
Benim diyebileceğim bir bahçem var.
Bir metrekare belki.
Belki birkaç arşınlık.
Başlıyorum eşelemeye.
Karanlık…
Karanlık…
Karanlık…
Sonra ışıyor her yan.
Bahçemde hazineler var.
Evet, tek bir hazine değil.
Hazineler…
Şaşıracaksınız belki.
Ben sizden daha çok şaşırıyorum.
Bunca zamandır,
Bunca vakittir,
Farkında olmadığım hazineler…
Meğer burada…
Bahçemin içindeymiş.
Ne büyük bir coşku doluyor yüreğime.
Artık korkusuzum.
Ben, bendekini biliyorum.