Baston
Islak kaşlarım bir gün şöyle dedi:
Yürürken bir yere Yaşamın hiçbir yere yetişememesi Bir bastona gereksinim doğurdu Böylece yerleşti baston; Kıvrak, heyecanlı, telaşlı parmaklar arasına. Zeminin üzerinde ve ileride olan: Baston! Sisler arasında gezinip Bir tombula dokundu Ve sevindi garipçe Çokça güldü Çokça ağladı Çokça içlendi Nefesinde daima tumturaklı bir koku Kaygıya döndü yüzü Acaba kırılır mı baston? Tıpkı bacak gibi |