0
Yorum
0
Beğeni
4,0
Puan
1467
Okunma
Islak kaşlarım bir gün şöyle dedi:
Yürürken bir yere
Yaşamın hiçbir yere yetişememesi
Bir bastona gereksinim doğurdu
Böylece yerleşti baston;
Kıvrak, heyecanlı, telaşlı parmaklar arasına.
Zeminin üzerinde ve ileride olan:
Baston!
Sisler arasında gezinip
Bir tombula dokundu
Ve sevindi garipçe
Çokça güldü
Çokça ağladı
Çokça içlendi
Nefesinde daima tumturaklı bir koku
Kaygıya döndü yüzü
Acaba kırılır mı baston?
Tıpkı bacak gibi
4.0
100% (1)
