15
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1254
Okunma

kalabalıklar içinde yapayalnız kalmakmış sensiz olmak
yanlızlıktan değil de sensizliktenmiş bu sessizlik
duyulan her ses anlamsız
olmadığın her cümleyse değersiz şimdi
güvercin kıytısındaki avlularda doğarken gün
olmayışına savrulur okkalı her küfür
bilirim faydasız keşkelerdir düşmanım
belkilerleyse hiç dost olamadım
bildiğim tüm doğruları unutup
ezberlerimi bozdum
ve yalan yanlış ne varsa dahil oldum
sensizliğin kuytusunda
gidişin...
o aklımdan hiç gitmeyen gidişin
nasılda yandı canım
gözümde donan her damlada resmedildi sanki acılarım
içimde kopan fırtınada haykırdım
gitme !
ve sen...
gidişinle bitti sanırken herşeyi
ben sana her gün suskunluklarımdan sevdalar büyüttüm
şimdi o kadar çoksun ki içimde
gelsen de yetemezsin içimdeki kendine
gel/me !
-şimdi tüm balonlarlarımız uçmuşken gök/yüzümüzden
kuşaksız kalan bir semayadır uyanışımız-
Gülay Bulut