Gece geçtim sokağınızdan;
ışık yoktu pencerende
sonra birden hatırladım
gelin olup gitmiştin
elinde valizinle
şimdi kimsesiz
tek başıma koydun beni.
Acıdı yüreğim
isyan ettim kaderime
adın Gül idi
gülmedi yüzün
bir kere.
Şimdi kulakların çınlasın;
hatırlarsın belki
hani seninle gitmiştik
bir aşk filimine
gözlerime bakıp
demiştin ki
biz ikimiz olsaydık
bu filmde.
Gündüz geçtim sokağınızdan;
menekşelerin pencerende
yaprakları solmuş mu ne
sen yoksun belli
açmıyor çiçeklerin
pencerende bile.
Sana şimdi yalvarsam
dön geriye diye
biliyorum diyeceksin
ben dönsemde
zaman dönmez geriye.
Ağlıyorum şimdi sensizliğime
seni yıllar
bir getirebilse geriye
yüreğimin zindanlarına
hapsettim seni
açıpta giremez kimse
içeri
adın saklı bir kent gibi
ama
bahçelerdeki güllere
ne demeli.