10
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1080
Okunma

Herşeye ve hiçbir şeye rağmen
Tek tek biçeriz
Ellerimizle diktiğimiz taze fidanları
Acımasız bir testere gibi
Gözyaşı misali dökülür sararan yapraklar
Toprağın göğsüne
Alnımızda terler bulutlar
Ve
Kirpiklerimizde demlenir yağmurlar
Kış ayazı çöker de içimize
Zemheri kırgını anılar toplarız
Yanaklarımızın solgunluğundan
Girdiğimizde yatağın biz kokan koynuna
Yastık isyan
Yorgan intihar eder kahırla
Üzgünüm demek yeter mi
Gider mi acı sözlerin izleri
Özür dilerim demekle...
Ayrılıklarla başlamıştı ya sevda
Bir bavulu kavrayan elin
Kapı aralığından süzülüşüyle biter yine...
Eylül GÖKDEMİR/18.03.2009...saat:22:15