Yaz bir şey gitsin…
kimi zaman bağdaş kursun kimi amuda kalsın.
Yaz işte; imlalara yüklen, virgül koy, üzerine noktayı da yıkıver..
İçini yaz dışını yaz, sürüklensin bir şeyler.
Ama sen bile ne olduğunu bilme,
Bakma yazdıklarına, ruhunu okuyamazsın…
bırak kalem bestelesin kağıt söylesin, sen çayını demle ama içme,
yeter ki porselen olsun, orada öylece dursun.

Cümleler kur, gülücüklü olsun, kopuk kahakalar atsın,
birazcıkta ağlasın, hicaz makamlara gömülsün…
ama acı çeksin…

Yaz aşık olsun, sevdası çay fincanına dolsun, tavşan kanı olsun ama sakın içme.
Seyret, semayı dalgın dalgın ama sakın uyuma…
Hepsini yaz, bıkmadan usanmadan ama sakın okuma!