Nolur bakışını artık geri çek
Kıyamet kopuyor sevmelerimde
Hasret kokuları gelir uzaktan
Nemli bir poyrazın ıslık sesinde

Hüzün bulutları yağmura dönmüş
Sokak lambaları bak çoktan sönmüş
Gönül duvarına baykuşlar konmuş
Büyük pişmanlık var tevbelerimde
Kıyametler kopar sevmelerimde

Bak şu deli gönül sevdalanıyor
Hala kendisini bahar sanıyor
Dudakta tebessüm gülüş donuyor
Gülüyor sinsice izbelerimde
Kıyametler kopar sevmelerimde

Ahhh deli gençliğim olmalı şimdi
Peşinde koşardım hiç usanmadan
Gözüne bakarak,söylemek için
En güzelini seçerdim mutlaka sözün
Haykırıp yıllara meydan okurdum
Mutluluk olurdu avuçlarımda

Ahhh deli gençliğim olmalı şimdi
Şehir,şehir dolaşırdım ardında
Uykuyu da aramazdı gözlerim
Çocuksu duygular sararken beni
Sığmazdım kabıma çağlayan gibi
Şiirler yazardım yokluğunda ardından
Bir gün sonrasında okumak için

Rüzgarda buğdayın yatışı gibi
Bir bülbülün gülde ötüşü gibi
Kıvılcımla ateşin tutuşu gibi
Sevinçten titrerim değmelerimde
Kıyametler kopar sevmelerimde

Ne olur öylece bakma yüzüme
Sevda yorgunudur bu yürek şimdi
Bakir anılarım yetiyor bana
Sarıldım hayata gülümseyerek
O,taş pilaktaki sevda şarkısı
Mazimi yad eder hüzün olsada

Sevdalının aksi vururken suya
Aşk eskisi gibi olmuyor niye
Derin bir nefesle üfledim NEY’e
ŞU,BAŞIMI ÖNE EĞMELERİMDE
KIYAMETLER KOPAR SEVMELERİMDE

sADIK DAĞDEVİREN
AŞIK LÜZUMSUZ