Kapım, komşum, arkadaşım, kardeşim,
Senin derdin ve ıstırabın yürekler acısı.
Her gün elli, altmış vatandaşın,
Dünyanın göbeğinde hunharca katlediliyor,
Yaralanıyor; organları kesiliyor durmadan,
Tecavüzlerin ardı arkası kesilmiyor bir an.
Gözleri umut dolu çocuklar,
Ansızın bombalarla uyandılar,
Kan oluk oluk; sokaklarda, caddelerde…
İhtiyarların gözleri çekilmiş,
Yorgunluktan, çileden, acıdan,
Kardeş, uzak kalmış anadan, bacıdan…
Bütün olup bitenlere, İslam âlemi seyirci,
Dev ekranlar başında dünya devletleri,
Maç izler gibi, izliyorlar kan ve gözyaşını,
Akansa masum Müslüman Iraklının kanı…
Kadınlar, çocuklarının ölüsü başında,
Ölülerse davacıdır İslam coğrafyasında.
Kardeşi kardeşe kırdırtmakta niye?
Bizim kan, gözyaşlarımız ve cesetlerimiz,
Emperyalizmin refah ve huzuru masa başında…
Çocuklarının cesetlerini arayan analar, babalar;
Onların kanlarıyla ağlayan nehirde buluştular.
Demokrasi ve insan hakları getireceğiz dediler,
Bütün dünyayı bu yalana iyice inandırdılar,
Masumları, kurşunlara dizip bombaladılar,
Bir neslin ocağını kibrit suyu ile suladılar.
Gözleri oradaki enerji kaynaklarında mı?
Ya da oradaki demokrasi oyununda mı?
Biz, hep bu oyuna kandıkça kandık,
Daha sonra tuzaklarıyla yandıkça yandık…
Vicdanı olan, insana değer verir,
Kalbi olan, acıyı hisseder,
Gözü olan, katliamı görür,
Kulağı olan, haksızlıkları duyar…
Dünyanın neresinde olursa,
Zulme karşı dimdik durmalıyız,
Hiç kimseye haksızlık yapmamalıyız,
Bizim düşmanımız dahi olsa,
Hak ve adaletten sapmamalıyız…
Benim hakkım, en ücra yerdeki,
İnsanın hakkıyla bir olmalı,
Yüksek mertebedeki insanlar,
Gurur ve kibirden sıyrılmalı,
Herkesle eşit olduğunu anlamalı.
Sen, seni koruyan zırhlardan,
Sıyrıl ve eşit ol yaşamınla.
Halkın arasında gez, dolaş
Ve “Ben de sizlerdenim” de.
Onların çektikleri çileleri sen de çek,
O zaman; Iraklı kardeşine hak verirsin,
Hak ve adaletin peşinden sen de gidersin…
Çocukları ve bebekleri düşün,
Anneleri, babaları, yaşlıları düşün,
Onların yedikleri kurşun,
Başlarına düşen bomba,
Bir gün senin de düşebilir başına,
Sonra senin de zehir katarlar pişmiş aşına.
Zulme seyirci kalma, zulmü gör ve anla,
Düşmanla baş edersin ancak imanla.
Zalimler, hesapsız kalmayacaktır elbet,
Bir gün yerini bulacaktır, hak ve adalet.

09.08.2007
Karahacılı Köyü
Çekerek