(iNCE HİCİV)

Suyu boldu bir zaman, kış ayında taşardı
Kör kuyuya taş attım, cup demedi arkadaş
Ne oldu bize böyle, bak gözlerim yaşardı
Bu nasıl midedir ki, lüp demedi arkadaş

Karşı çıkan olursa, kurtulamaz, tuzaktan
Dağı taşı sarmışlar, geçilmiyor bazaktan
Kırk bir pare top gibi, duyulurdu uzaktan
Sırra kadem bastı da, güp demedi arkadaş

Menfaati o yönde, vermiş yanlışa meğil
Kula kul olmuş zaten, sürünerekten eğil
Baldan tatlı gelince, haram umrunda değil
Dudakları yandı da, hüp demedi arkadaş

Eksileni görüp de, durumu sezenlere
Allah’a bırakıp da, canından bezenlere
Vurgunu fark edip de, yanında gezenlere
Yağmur damlası gibi, şıp demedi arkadaş

Kim ne derse desin, takmaz paşayı, beyi
Çuvaldızı görse de, batırır mı iğneyi
Tek başına yaptı hep, düşünmedi kimseyi
Bu fırsat size deyip, kap demedi arkadaş

Para tatlı gelince, yardım eden de boldu
Hasat güzel olunca, depo ve kiler doldu
Neyin vardı bir zaman, şimdi nelerin oldu
Büyüdük çe, büyüdü çap demedi arkadaş

Fakir, fukara belli, baklava yok, börek yok
Ben diyordu her zaman, kafasında erek yok
Lüzumsuz’um dur hele, uzun söze gerek yok
Dünya dedi yuvarlak, top demedi arkadaş

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ

ETEK YAZILARI

LÜP : büyük bir şeyin birdenbire ve kolaylıkla yutulmasını anlatan ses. hiç emek vermeksizin ele geçirilen şey.
GÜP : Ses, Vurulunca, boşluktan gelen ses
BAZAK : Domuz yavrusu
UMUR : İşler, aldırış etme, önem verme, önemseme
HÜP : Sıcak kahveyi içmek, höpürdetmek
ŞIP : Düşen su damlasının çıkardığı ses. beklenmedik bir anda, birdenbire, ansızın.
ÇAP : Ölçü, oylum, genişlik, büyüklük
EREK : Birlikte ulaşılmak, erişilmek istenen menzil, hedef