kıvırcık saçlarınla gelirdin akşamüstü
gözlerinde yıldızlar vardı
titrerdin ellerin ellerime deydikçe
gamzelerinde güller açardı

şiirlerimi söylerdin güneş batarken
sesinde ince bir sızı vardı
titrerdin kirpiğin kirpiğime deydikçe
gamzelerinde güller açardı

kıvırcık saçlarınla gelirdin akşamüstü
yüreğin delicesine çarpardı
titrerdin soluğum soluğuna deydikçe
gamzelerinde güller açardı

türkülerden kopmuşcasına gelirdin
dudakların hüzün kokardı
dalardı derinlere gözlerin
bilirdim içinde yanardağ vardı

şiirlerden kopmuşcasına gelirdin
gelişin benim için hep ilkbahar dı
ıslaktı nedense gözbebeklerin
bilirdim içinde şimşekler vardı

yaşamdan kopmuşcasına gelirdin
gamzelerinde güller açardı
titrerdi uzandıkça ellerin
bilirdim içinde korkular vardı

koparıp herşeyi geldin sonunda
saçlarından sanki yıldızlar kaydı
sarılıp boynuma usulca öperdin
dudaklarında aşkımızın ateşi vardı

nasıl oldu bilemedik birdenbire bitti aşk
mevsim sonbahar hava ağırdı
dönüp son kez baktın giderken
o öptüğüm gözlerinde damlalar vardı

türkülerden kopmuşcasına gelirdin
şiirlerden kopmuşcasına
yaşamdan kopmuşcasına gelirdin
dudakların hüzün kokardı

nasıl da akıp geçti yıllar
geriye sadece anılar kaldı
kıvırcık saçlarınla gelirdin akşamüstü
gamzelerinde güller açardı

ümit atayman