5
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
968
Okunma
Göğe yakın durur her dem yaylalar,
Eteğinde çiğdem toplar leylalar,
Kayadan yüzüme gülerken sular;
Boşalır da içim bir hoş olurum,
Dumanlıdır başım, sarhoş olurum...
Yayladan yaylaya savrulur ıslık,
Öperken suları bir alabalık,
İçim yalnızlıkta ne kalabalık;
Kıyımdan geçerken göremedin sen,
Yıkıldı kalemden bugün bir beden!
Önüne sermiştim çayır-çimeni,
Ne çabuk unuttun sevdiğim beni,
Gelen aratırmış çekip gideni;
Gidenle gitmişti meğer ki gözüm,
Anne sen sağsın da, neden öksüzüm?
Papatyalar boyun eydi ardınca,
İçimde kaynadı Aras`la, Tunca,
Gitti sevemedim bir kez doyunca;
Dumanım yükselir bak yana yana,
Sevmeyi bilmedim, aşk olsun bana!
Sonunda kendimi vurdum yaylaya,
İçimde duruyor keskin bir kaya,
Şimdi gurbet ekiyorum sılaya;
Acı tütün sarıyorum içmeye,
Bir türküyle benliğimden geçmeye...
Hayrettin YAZICI