12
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
840
Okunma
kalabalık bir meydan
jilet kadar keskin
soğuk yüzüm
demir korkuluklar don tutmuş
çıplak ayağım mosmor
hissediyorum
turuncu kafalı çocuklar geçiyor
omuzlarında bando tam takır
ayakları rap rap
elleri şak şak şak
uykumu bölüyor
odama sinmişliği uyandırıyor çocuklar
susun
şimdi
komada martı
belki de hala uçuyor
’ gırtlağımı ekşiliğiyle hırpalayan romen şarabına...
dayanamayıp yatağıma yığılan kadehe... o koca meydana bakan hotele..
tenimi.. çıplaklığımı yadırgamadan ısıtan çarşafa...
belki biraz da sana..
uçuyor hala..
piata... 2009