Ey gönül nedir bu hal
Bu telaş neye
Meselen sadece sevdaysa
Veya aşksa boşa çırpınışın
Eyvah diyip durmak nafile
Her dem baktığın penceren karanlık
Şen eylemek istesen de
Hebaya bu çırpınış

Zelil olmuşsun hebasın sen
Derdine herdem ağlatırsın
Her demde inletirsin
Aşr ü alaya çığlıgın varmaz
Sesin boğuk
Sevincin düğüm düğüm

Ey gönül bak semaya
Nice kul sende kalmış
Nicesi yaralı bir bülbül
Gam eyledin hüsrana bağladın
Talandı sonun her nesilde
Her asır hüsrana uğradı senle

Bak bir endamına gülün
Elinden ağlayan bülbüle ne demeli
Zelil eyledin çınara benzeyenleri
Neyledin…

Hüsran dedirttin adına
Gamdasın kederdesin
Ey gönül…
Sana uyanda olduğun yerde
Ya her dem seni anan dillere ne demeli
Ya kurumuş dudaklar n’olacak
Ya yeşil gözler
Hani mavi bakışlar
Seni tanıdıkça
Kaybolan mavi gülüşler
Hepsi sende kaldı
Ey gönül…

Bak endamına kurumuş çınar
Yeter ettiklerin vaz geç artık
Sen bu sevdadan
Ey yeri göğü anlamlı kılan
Vaz geç artık sen bu delaldan
Vaz geç artık sen bu sevdadan…