Kimim ben ?
Birisi çıkıp söylesin .
Katar katar uzaklaşır turnalar ,
Yoksa arda kalmış bir turna mıyım ,
Önüm sonbahar…
Kanat çırpışlarım demek boşa ,
Saçak altlarında ulaşılır mı bahara…


Kimim ben!
Biriniz söyleyin lütfen !
Dolu dizgin koşan bir kısrağım belki de ,
Yitik bir aşkın peşinden.
Tozu dumana katar da,
Yırtarım belki karanlık geceleri
Boydan boya,
Korku nedir bilmeden…


Durun ey kalabalıklar !
ve bir bakın
Hüznüme ağlayıp, ağıtlar yakın .
Binin içinde bir,
Birde bin sanmayın beni sakın !
Ama ben kimim,
Önce bana bunu anlatın…


Ya sen adaşım gül ?
Sen söyle ben kimim .
Söyle de, halime sonra gül.
Hani hayallerim, hani aşığım bülbül ?
Yanıyor işte içim,
Elimde kalan yalnızca bir avuç kül…


Voltalarda çürüttüğüm kaldırımlar,
Şekersiz sakız gibi çiğneyip attığım geceler,
Söyleyin ! Kimin günahı , kimin helaliyim !
Sırrımı paylaştığım sazlık ,
Bir nefes ol ve söyle bana,
Ben kimim? Kimin nesiyim ?
Yasak aşklara tercüman olan kalemim,
Seni ben neyle temizleyim ?
Ama önce yaz bana, ben kimim…


Kucak açtığım karanlıklar,
Suyunu vermeyi unuttuğum menekşe,
Her yağmur ardı maviye boyadığım gök,
Ve her bahar balkonuma yuva yapan kumrular
Çocukluğumun ceviz ağacı
Siz de beni tanımadınız mı !


Sen söyle bari ,
Başını okşadığım yetim
Ben kimim ?
Kimin aşkı, kimin sevgilisiyim ?
Kimin varlığı,kimin yitiğiyim ?
Yoksa ben de aşk yetimi miyim ?


Sen söyle o vakit ,
Ey varlığını genç kız hayallerimde yitirdiğim
Canoğul. Sen söyle!
Ben kimim ?
Ancak sen bilirsin ,
Çünkü sen içimde tuttuğum bir nefessin,
Doğurmaya cesaret edemediğim…

Medet ey yaradan!
Kimim ben?
Kalmışım ortalarda
Anadan üryan.
Medet!
Ya Rabbim
Ben kimim!...