10
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
10101
Okunma
Bu ne öfke böyle, bu ne bozgunluk,
Eğilmez bükülmez demir gibisin.
Nereden çıktı bu garip kızgınlık,
Tutulmamış buyruk, emir gibisin.
Ok yaydan çıkınca döner mi geri?
Sendedir kırıcı sözün her türü.
Kibirle dolmuşsun, yüreğin kuru,
Mayası tutmayan hamur gibisin.
Hatanı düzeltmez, dilenen özür,
Suçlaman kalbimden sevgini kazır.
Sevgisiz dünyada yanmaya hazır,
Parça parça odun, kömür gibisin.
Ağzını açtıkça artıyor suçun,
Zararla oturma, öfkeden kaçın.
Kalbimi kırarak gençliğim için,
Boşuna harcanmış ömür gibisin.
Yüreğin sevdamı aşktan saymasın.
Sarhoş duyguların artık aymasın.
Nasıl olduğunu kalbin duymasın,
Ayağa bulaşan çamur gibisin.
16.02.2009
Havana Bozkurt
Cevap Yaz