Seni tanıdığım günlere “vah vah ! “
Diye mi geçecek yıl bundan sonra?
Karanlık geceme doğmazsa sabah,
Nasıl bulunacak yol bundan sonra?

Senin için hiçe saydım alemi,
Yaşamak bu muydu, yoksa çile mi?
İşte son kararım kırdım kalemi,
Gözümde zerresin bil bundan sonra.

Dar ettin dünyamı darda kalasın,
Sen de benim gibi zorda kalasın,
Diyemem ben gibi derde kalasın,
Mutluluk ne imiş bul bundan sonra..

Seni ilk gördüğüm güne ne deyim!
Sahte gülüşünlü “an”a ne deyim!
İnanıp kandığım “yan”a ne deyim!
Dilediğin gibi gül bundan sonra.

Yolun açık olsun git güle güle,
Başkaları baksın geçtiğin yola,
Senin adın kabus, soyadın çile,
Sanma gözüm yaşı sel bundan sonra.

Dinle yüreğimi, dinle ne diyor?
Bir de vicdanını biraz kafa yor.
Beni avutmuyor artık bu diyar.
Sen de bir başına kal bundan sonra.

Baharı görmeden güze getirdin,
Olmayan derdimi yüze getirdin.
Canlı cesedimi dize getirdin.
Seyret eserini bol bundan sonra.

gelin
2009- Kırşehir

Not: Şiirin içeriğinin benimle alakası yoktur.Dinlediğim bir hayattan esinlendim sadece. SAYGILAR.