6
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1633
Okunma
Ben ne zaman susmaya kalksam,
otur diye ısrar ediyor cümleler...
Gece yarısı oluyor,şehir uyuyor ben uyuyamıyorum!
Rüyalarımda söyleyemediğim ne varsa paket yaptırıyorum,
Rüzgar esiyor,yağmur susuyor ben konuşuyorum...
Ben ne zaman susmaya kalksam,
sözcükler indiriyor beni yere!
Aklımda türlü şiir,bir sürü şarkı
ve tek tek düşüyor sözler yerlere,
eğiliyor topluyorum...
Satırlara sığdıramadığım ne varsa,
yüreğime sığdırıyorum:
günler geçiyor,ömürler bitiyor ben konuşuyorum...
Ben ne zaman susmaya kalksam:
hep geç kalıyor sükunet,randevusuna!
Elimde sözcükler,
bekliyorum bir cami avlusunda...
Cevap Yaz