melun yazgımın elleri
siyahın dibinde
sıkarken yüreğimi
tutunuyorum saatlere
yıldız kuyruklarında
çöküyor ayrılık
usuldan

köze eriyen rakım
buzun şehvetinde riya
mahşer düğümleri
boğazım da
sen oluyor

döl verirken damarlarımda
acının ahusu
sancısı iniyor perçemlerinden
yayılarak ağırdan

öylesine kara ki gece
öylesine bulanık ki rakım
dağıldım
can alıyor saatler

söndür kandilimi kalbim
söndür
kalmadı yağıda zaten
ayyaş vakitlerim şimdi
yüreğimin arka yanında
aşka

dökülüyor şafağın mavisi
avuçlarımdan
soluklarım harama

mersaus 29/03/200..usuldan