yüreğimin en ücra köşesine attım sevdanı,
istemedim büyümesini,
sonra verdiği filizleride kopardım bir bir,
susuz bıraktım kuru sun diye
ama olmadı yine varsın yine ordasın



sana uzaktan bakıyorum
sana bakmak inanılmaz mutlu ediyor beni
sen gidince aklımda senin peşinden sürüklenip gidiyor,
yüreğimde yanında birimi var ona bir şeymi söylüyorsun
onunla gülüyormusun içim yanıyor
ama senden sonra gördüğüm
o insan birden senden biri oluyor
sen şuralarda göyorsun
ardından yürüyorum beni fark etmiyorsun
önünden geçtiğin yerlere gölgesinde yürüdüğün
evlere bindiğin arabaya

bakıyorum, senin ünle bakıyorum
sen yokkende oralardan defalarca geçiyorum
senin havan sinmiş sanki seni soluyorum..
onca kalabalığın içinde karmaşık yaşamın ortasında
eğer sen varsan daha seni görmeden
bir kus gibi çırpınmaya başlıyor yüreğim..
bir ışık çarpıyor yüzüme,
bir sıcaklık yürüyor içime anlıyorumki sen varsın.
sen ordasın. sen gelmissin.
bakmadan başımı çevirip seni görmeden varlığının
farkındayım..
ey uzak uzak baktığım, göz göze gelmeden,
değil bir rüyayı bir cümleyi paylaşmadan sevdiğim.
bir ask filiz verdi kök saldı içimde
onu sana göstermek için ömrümü verirdim