15
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1363
Okunma

Bağdat’ta da çocuklar vardı önceden.
Gerçi onlar demokrasiyi bilmezdi,
Saddam şarkıları öğrenirken okullarında
Ölüm akıllarına bile gelmezdi.
Sonra,yüzyılın zebanisi acıdı onlara,
Bombalar dolusu demokrasi getirdi;
Ne okul,ne şarkı,ne ana,baba,kardeş,
Ne kadar dertleri(!) varsa bitirdi.
Bağdat’ta bu mevsimde önceleri
Kuş ve çocuk cıvıltıları dolardı bahçelere,
Şimdi,Vahşi Batı’dan gelme demokrasi(!) var.
Zulüm,herzamankinden çok,
Üstelik,Bağdat’ta bu ilkbahar
Kuşlar ve çocuklar yok...
ÜNAL BEŞKESE (2004)