Hayatı hibe edip ,
Bir bilinmezliğe gidiyorum,
Sanma ki dipsiz bir hayat,
Ne de ipsiz bir kuyu var,
Beni bir boşluğa ittim,
Beni bir yokluğa,
Kesip bu enaniyeti kalmalıydım
Ama gidiyorum...


Doymamışlığın verdiği haz saplandı gözlerime,
Doyasıya seyrine dalamadım,
Hep bir kulaç oldu ellerin,
Boğulamadım gözlerinin deryasına,
Kokundan da yanmadı genzim,
Kesip ciğerlerime inen nefesi kalmalıydım
Ama gidiyorum,


Aşkı, aşk eyleyenin nuruna,
Utandım...
Kurban edip aşkı gönül hududuma,
Ayrılık yokuşlarına adandım,
Yerin arşına yetişmedi boyum,
Küçülmek için vurup boynumu kalmalıydım..
Ama yaşıyorum...

Kapılıp Leyla nın nazarına,
Mecnunun çöllerine saramadım izlerimi,
Uzanıp aşkın mezarına,
Bükemedim dizlerimi,
Bükmek için kesip ayaklarımı kalmalıydım..
Ama yürüyorum

Hem Üşüyorum, hem yanıyorum,
Oysa mevsim sonbahar,
İçimden hep kendi yalana mı kanıyorum,
Aldatıyorum bütün doğruları,
İliklerime işliyor aldanmışlığım,
İçine çekiyor ayrılığın bütün oylumları,
Batıpda bir daha çıkmamalıydım.

Hasan Sağcan