Daha O an, doğdukları günün ertesi,
Hemen alel acele, kaptılar beşikleri,
Ali ahmet mehmet, elif zeynepleri,
Bir bir yaktılar, O minicik körpeleri,
Onlara hiç sormadan, dahi birileri,
O an ise beşikleri, çoktan kertiverdi,

Birden oldular beşik kertmesi … !
Kertiliverdi … ! Beşikleri … !

Beşikler ağaçdı bir zamanlar kertiliyordu,
Sonrasında ise metal demir, plastik oldu,
Çok geçmeden insanlar onada çare buldu,
Eline geçirince hemen, bağlayıverdi çapudu,

Onlar ise o an sorulmadan beşik kertmesi oluyordu … !
O minik bebelerin kaderi, geleceği hemencecik tüketiliyordu … !

Bu ne iştir, acep buda neyin nesidir, hiçde bilinmez,
Cahillik, cühelalık dersen diz boyu, önüne geçilmez,
Bizce görüş sorulmadan oysa, zaten sözde kesilmez,
işte böylesine ise değil ana baba, insan bile denilmez,

Beşik kertmesi . ! onun adı, ferman filan dinlemez … !
Gözüne kestirip, eline düşürmeye görsün, hiç de affetmez … !

O çocuklar büyüyor, sonrasında ergen oluyordu,
Ve daha sonra bir bir, aile meclisleri kuruluyordu,
Her birine ise sen onunsun, kurbansın deniyordu,
Onların buna yürekleri yanıp, köz gibi dağlanıyordu,

Beşikler kertilip, bir bir çaputlar bağlanıyordu … !
O fidan gibi canlar ise, çıkarlara kurban gidiyordu … !

Aylar yıllar zaman geçti, düğün dernekler kuruldu,
Düğün onların neyine, oysa ikisi birden mutsuzdu,
Ertesi gün gelinle damat, birden ortadan kayboldu,
Köşe bucak denmeden O gün, her yerde aranır oldu,
Birisi ardına dahi bakmadan oradan çekip gidiyordu,
Diğeri düğün ertesi, köhne bir köşede ipte sallanıyordu . . . ! ! !



Evet Dostlar . !

Konu komşu, hısım akraba, bütün mahalleli bu acıklı ibreti yaşlı gözlerle seyrediyordu….
Belki O an bir hüzün, hüsran ve pişmanlık sadece ve sadece bir tek orada yaşanıyordu…

Kimi çıkarcılar eyvah diyordu, Çünkü çıkarlar artık tükenmiş,,,ipte sallanıyordu . !
Birden anaların feryadı yükseliyor, O ise giden cana ağlıyor, fakat elinden birşey gelmiyordu . !

BEŞiK KERTMESi denen O cahil cühela gelenek ise yoluna durmadan devam ediyordu…
Daha sırada bekleyen diğer canları, ceylanları, körpe fidanları almaya bir bir devam ediyordu…..
Kanayan Yaramızın durması ve yüreklerdeki yangının sönmesi temennisiyle !
……..SEVGILERLE….

Gurbetten Bir CAN ! - Gizemlikartal