Çoğunuz bilirsiniz
Karınca ile Ağustosböceği’nin hikayesini
Fransız yazar La Fontaine yazmış
Bu meşhur hikayeyi
Sonunda tembellere vermiş dersini
Lâkin gelgelelim,
Şimdi söylenir olmuş, başka biçimde
Duyanlar kalmış, hayretler içinde
Memleket değişti ama
Karınca aynı karınca
Çalışır gece gündüz
Etmek için rahat, kış kapıya varınca
Ağustosböceği farklı
Tam bir yandan çarklı
Bir elinde birası
Diğerinde gitarı
Şarkı söyleyip
Dans ederek geçirdi tüm yazı

Çalışırken karınca kan ter içinde
“Kışın kapıma düşersin” dedi
Ağustosböceği yudumladı birasını
vurdu gitarın teline söz dinlemedi
Karınca devam etti çalışmaya
Ne bulduysa yuvasına taşımaya
Derken; geldi çattı kış
Keyfine diyecek yok karıncanın
Karnı tok, üstü pek
Yiyecek bütün kış yeter çok mu çok
Düşününce aç susuz hâlini
Neşesi bir kat daha arttı
Hayal etti kapısında
dilenirken yaz tembelini
Tutamadı kendini koyverdi kahkahayı
Aklınca bir güzel yalvartacaktı

Günler bu hayal ile geldiiii-geçti
Nihayet karlı bir kış günü çalındı kapı
Karınca ağırdan aldı gün o gündü
Gelen ağustosböceği olsa gerek
Yemin etmişti vermeyecekti yiyecek
Yakalamıştı işte günlerdir beklediği anı

Sonunda ele geçirmişti
Şımarık çenesi düşük saftayı
Binbir neşe ile açtı kapıyı
Aman Tanrım O da ne?
Gözlerine inanamadı
Bir an hayal gördüğünü sandı
Beklerken karşısında sürünen yalvaran bir böcek
O ne ihtişam, o ne lüks karıncayı delirtecek

Ağustosböceği nin sağında sarışın bir hatun,
solunda esmer
İkisi de birbirinden afet, güzel mi güzel
Altlarında en sevdiği renk son model bir jaguar
“Merhaba” der üçü birden
“iyi akşamlar, iyi akşamlar”
Havalı bir biçimde karıncayı selamlarlar
“Paris’e gidiyoruz, alış verişe,
bir isteğin var mı ordan diye sormaya geldik”

Bütün neşesi kaçar karıncanın bozulur morâli
Böyle mi olmalıydı çalışanın hâli
Bir gariplik var yazarın hikayesinde
Cevap verdi güçlükle, yutkunarak
Hiçbir şey istemiyorum Paris’ den ama
Bir sözüm var O La Fontaine denen adama
Selam söyleyin benden onun anasına avradına
Sözünü bitiremedi karınca güçlükle girdi yuvasına
Kızmıştı bir kere kapıyı çarparak kapadı
Kaybeder mi hakkıyla çalışan diye düşündü

Bana sorarsanız eğer
Mesele düşünmeye değer
Aslında bir suçu yok yazarın
Önceleri böyle değildi hali
Dürüstçe çalışanın
Ne yazık ki artık zaman;
Ya köşeyi kapanların
Yada su başlarını tutanların.


Hüseyin Çelikten / Küçük Kurşunkalem Uyumuyor/Şiir/Liman Yayınevi-1995