nefes alıyorsak yaşıyoruz demektir... insanız.; hayatımız her zaman şenşakrak geçmez...
bazen ne yapacağımızı bilemeyiz içimizden bişeyler akar..; öyle çalkalanır öyle dalgalanır ki tusunami olur...
ne ileri ne geri gidebilir olduğumuz yere çakılır kalırız... asağı tükürsen sakal yukarı tükürsen bıyık misali
maziye bir göz atarız ..sanki .. yüzümüzü güldürecek bizi mutlu edecek bir anımızı hatırlamaya çalışırız hani içimize az da olsa su serpilsin isteriz ...
ama o kadar karamsarızdır ki.. hani yaşanan onca güzel anının içinden bir tanesini bile hatırlayamayız bize tebessüm ettirecek içimizi ısıtacak... geleceğe baksak ...!! zaten herşey bulanıktır gelecekle ilgili beklentimiz ne olabilirki o an...
yüreğimizi sıkan sımsıkı sıkan birşey vardır adını koyamadığımız... nefes bile alamayız , ne yapacağımızı bilemeyiz...
işte o an kendimizi yapayalnız kimsesiz hissederiz... ne yapacağımızı , nereye gideceğimizi bilemez oluruz... hele birde hatalıysak durum biraz daha vahimleşiyor o zaman... hepimizin hayatında böyle bunaldığı günler mutlaka vardır.
sizde.; sanırım böyle bir gününüzü kısa , öz ve cokta manidar bir şekilde dile getirmişsiniz

kutlarım yüreğinizi...