2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
738
Okunma
Evlidir yaşlıdır kocakurt, bir güzele gönül verir baharı yaşadığını sanır, neyse ki geç olmadan gerçeğin yalancı bahar olduğunu anlar.
Kocakurt birgün iner dereye,
Bir güzel görür şaşkın gözleri
Çarpılır kalbi tutmaz dizleri.
Alıp başın gidiyor,
Deli gönül nereye ?
Pınarın varken inme dereye.
Güneşi gördün bahar mı sandın
İninden çıkıp güneşte yandın.
Karakışın ayazı bitti mi sandın
Yaşın başın unutup sevdaya daldın.
Hey kocakurt hey
Dağdaki ceylan yetmez mi sana
Ovada kuzu kanarmı sana.
Akşam oluyor, güneş batıyor
Kaldır başını göğe baksana.
Yalancı bahar çok canlar yakar
Çiçekler açar, erikler şaşar
Deli gönül şaşırmış sevdaya koşar.
Kendine gel kocakurt
Yalancı bahara inanıp kanma
Yaşadığın kışdır sakın aldanma.
Yarın da güneş açacak sanma.
Ceylanın yeter kuzuya kanma
Yarın da güneş açacak sanma.
dağlıali
Şiirin sahibi
Cevap Yaz