2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1085
Okunma
Yalnızlık canına yeten güneş,
buluta dedi, gel ol bana eş.
Bunca yıl yakarken beni,
aklın nerdeydi cehennem ateşi.
Dedi, sen bunu unut.
Öfkeyle kararıp patladı bulut.
Homurtusu sardı arş-ı alâ yı.
Yıldırım şimşek yaktı lambayı.
Öfkenin meyvesi yağmur gözyaşı,
bir anda oldu beyaz çakıltaşı.
Yakaladı henüz çiçekte, bembeyaz,
kiraz ile armutu ayvayı.
Yaprağıyla birlikte yeşil eriği,
serdi yerlere, beyaz çiçeği.
Bahar vurgunu,
dolu yorganı,
kapladı tüm dünyayı.
Heryer bembeyaz.
Ne ayva kaldı ne kiraz,
Meyveyi pazardan alırız bu yaz.
dağlıali
Cevap Yaz